Antonio en Gon uit Heemskerk

Eigenlijk, zeggen Antonio (74) en Gon (72), waren ze nog niet echt toe aan nieuwe meubels. De oude mankeerde niets aan, en waren nog prima. ‘Prachtige meubels’, stelt Antonio onomwonden. ‘We waren ze ook absoluut niet zat, vonden ze nog steeds heel mooi. Maar de bank was veel te laag, en daar wilde ik vanaf.’
Te laag is niet goed. Daarin is Antonio heel duidelijk. ‘We worden toch wat ouder, en dan is laag niet prettig. We hebben liever wat hogere meubels.’ Dat begon al met het bed. Antonio staat nog midden in het leven, werkt nog steeds en verblijft daarvoor vaak in het buitenland. ‘De bedden in de hotels zijn de laatste jaren steeds beter geworden, maar allemaal hoog. Heerlijk. Dat wilde ik thuis ook.’

Antonio monteerde aanvankelijk hogere poten onder het bed, maar uiteindelijk belandden hij en Gon bij Lubbers Wonen & Slapen. ‘Daar hebben we ook prachtige nieuwe matrassen gekocht’, vertelt Gon.
En toen ze er toch waren, kwam van het een het ander. ‘Nu hebben we een nieuw bankstel, nieuwe eetstoelen, een nieuw dressoir en een nieuwe bijzettafel’, zegt Gon lachend. ‘Daarmee is zo’n beetje alles nieuw, en we zijn er ontzettend blij mee.’
Met het bankstel is Antonio dik tevreden. Het is met stoffen bekleding deze keer, nadat ze vele jaren lang op een bankstel van leer zaten. ‘Hartstikke mooi hoor, leer’, stelt Antonio, ‘maar tegenwoordig vind ik leer zelf te koud. Nu zitten we altijd lekker warm.’
Het was niet voor het eerst dat Antonio – afkomstig uit het Italiaanse stadje Udine – en Gon iets kochten bij Lubbers Wonen & Slapen. Maar voor die allereerste keer moeten ze wel ver terug in hun geheugen. ‘Dat was 49 jaar geleden’, zegt Gon stellig. ‘We woonden toen nog in een flatje in de Beethovenstraat. Lubbers was echt net begonnen, had een klein winkeltje. Dat zat even verderop in de straat, onder de Prinsenhal. Heette volgens mij Jabo. We gingen ‘s avonds met Lubbers zelf naar Westzaan, waar we de meubels konden uitzoeken.’ Antonio knikt bevestigend. ‘Zo was het.’

Bijna een halve eeuw later is er in hun keuze voor meubelzaken weinig veranderd. ‘Die meubelboulevard, daar heb ik niets mee’, bekent Gon. ‘Ik wil niet zo ver zoeken en de hele dag lopen. Naar Lubbers kan ik op mijn fiets. Perfect.’ Antonio vult aan: ‘Grote winkel, met uitstekende meubels. Zo uitgebreid. Als je daar niet slaagt, dan weet ik het echt niet meer.’